تفسیر قرآن

پیام‌های آیات 1 تا 4 سوره لقمان

- ارشاد و هدايت، بايد بر اساس حكمت باشد. «آيات الكتاب الحكيم هدىً»
- قرآن، عين هدايت و رحمت است و در اين زمينه هيچ گونه نقص و نارسايى ندارد. «هدىً و رحمة» (كلمه هاى «هدىً» و «رحمة» در قالب مصدرى آمده كه نشان مبالغه مى باشد.(188)
- ارشاد و هدايت، بايد همراه رحمت و محبّت باشد. «هدىً و رحمة»
- نيكوكاران، آمادگى پذيرش حقّ را دارند. «هدىً للمحسنين»
- نماز و زكات، از يكديگر جدا شدنى نيستند. «يقيمون الصّلاة و يؤتون الزّكاة»
- اقامه نماز و پرداخت زكات بايد سيره دائمى باشد. («يقيمون» و «يؤتون»، در قالب مضارع آمده كه نشان استمرار است)
- چون اسلام دين جامعى است، تكليف هاى آن نيز جامع و همه جانبه است. تكليف بدنى: «نماز»، مالى: «زكات» و قلبى: «يقين». «الصّلاة، الزّكاة، يوقنون»
- ارتباط با خدا (اقامه نماز) و ارتباط با مردم (پرداختن زكات)، همراه با ايمان به قيامت ارزشمند است. «و هم بالآخرة هم يوقنون»
- نيكوكار كسى است كه هم به مسائل اقتصادى توجّه دارد و هم به مسائل معنوى. «للمحسنين الذين يقيمون... يؤتون»188) گاهى مى گويند: فلانى شيرين سخن است و گاهى مى گويند: فلانى شكر است كه اين تعبير بيانگر آن است كه تمام وجود و حركات و كلام و نگاهش يكپارچه شيرين است.